مشارکت (Partnering) در دهه های اخیر به عنوان رویکردی جدید برای حل معضلاتی چون حاکمیت یکطرفه یکی از طرفین قرارداد ، نداشتن زبان مشترک در برخورد با موضوعات ، وجود روحیه ستیزه جویی و منفعت گرایی یکجانبه ، موضع گیری های شخصی در سیستم های اجرای پروژه ، پای به عرصه وجود نهاده است و راهکاری ارتباط محور را در صنعت مطرح می نماید. مشارکت در اجرای طرح ها و پروژه ها میتواند ریسک های مختلف اجرای پروژه را نیز کاهش دهد و از طرفی نیز راه را برای پیشروی تسهیل کرده و تسریع بخشد.
در اختیار داشتن مدیریت بخش های اصلی عملیاتی و مالی طرح های کوچک؛
ورود به طرح های با سهم 50 درصد به بالا در طرح های متوسط
اولویت قراردادهای سرمایه گذاری مشترک در طرح های بزرگ
پورتفولیو (Portfolio) در واقع مجموعه ای از پروژه ها و طرح ها می باشد که به صورت دسته بندی شده و در جهت تحقق اهداف راهبردی و استراتژیک یک شرکت تعریف و تبیین می شوند. این اجزا و پروژه ها میتوانند به یک دیگر مرتبط بوده و همچنین دارای هدف مشترک باشند و از طرفی می تواند عکس آن نیز صادق باشد. معمولا در آغاز فرایند برنامه ریزی پورتفولیو، ارتباط بین استراتژی سازمانی و پروژه ها در نظر گرفته میشود ولی میبایست تاکید کرد که این روند بررسی و ارزیابی نیازمند تداوم می باشد.
یک سازمان ممکن است بیش از یک پورتفولیو داشته باشد که هر کدام به استراتژی و اهداف مشخصی اشاره می نماید. هر یک اجزای پورتفولیو باید با اهداف خرد و کلان همسو باشند و همچنین قابلیت اندازه گیری و دسته بندی نیز باشند.
عوامل زیادی در کسب موفقیت در مدیریت پورتفولیو و تحقق اهداف سازمانی وجود دارد که از جمله آن موارد نیز میتوان به استاندارد سازی رویه ها، ارتباط لحظه ای مطلوب و مناسب، آگاهی کامل و همسویی سازمانی و همچنین اراده مدیریت در رده های سازمانی اشاره داشت.